Mijn bootje ligt vast in het water.
Vastgelopen op de bodem en geblokkeerd door rotsblokken.
Angstig en verstijfd zit ik in mijn bootje.
Wat nu?
Om hulp roepen?
Plots zie ik in de verte iemand op de oever lopen.
Dan maar afwachten tot de wandelaar bij me is, hij kan mijn bootje vast wel los trekken.
Ik spreek de man aan en vraag hem of hij mij wil helpen.
Hij kijkt bedenkelijk, trekt dan zijn schoenen en sokken uit en loopt door het koude water mijn richting uit.
"Hoe heb je zo vast kunnen lopen;" vraagt hij?
"Ik wilde veilig dicht langs de kant blijven maar het water stroomt hier niet voldoende en de rotsblokken blokkeren;"
antwoord ik.
Hij duwt en trekt aan mijn bootje.
Er is geen beweging in te krijgen.
Hij probeert een rotsblok opzij te duwen, ook daar is geen beweging in te krijgen.
Ondanks al zijn inspanningen ligt mijn bootje nog steeds vast.
De man verontschuldigt zich en zegt dat hij verder moet, er wordt op hem gewacht.
Ik bedank de man, ik voel me teleurgesteld en zelfs een beetje boos dat hij me laat zitten.
Wat nu?
Afwachten maar of er weer iemand komt.
Ik zak weg in een diepe slaap tot ik wakker word gemaakt door iemand die mijn naam roept.
Op de oever staat een oude man met een lange witte baard, hij heeft iets weg van Merlijn de tovenaar.
Hoe kent hij mijn naam?
Voor ik het kan vragen zegt hij:
"Zit je hier nu nog?"
"Ik wacht op hulp, ik ben blij dat u er bent. Kunt u hulp halen?"
De oude man kijkt me doordringend aan, "heb je zelf al geprobeerd om los te komen."
Wat een stomme vraag!
"Nee natuurlijk niet, ik ben bang dat ik omsla als ik teveel beweeg en het water is zo koud.
Ik heb ook niet voldoende kracht om de boot los te trekken."
De man lacht en zegt: "Jij hebt alles in je om die boot weer varend te krijgen."
"Hoe dan?"
Hij werpt me een zakje toe.
"Hier heb je wat te eten.
Ik laat je nu alleen.
Gebruik de stilte om je heen om de oplossing te vinden;" hij draait zich om en is ineens verdwenen.
Hoe kom ik hier weg?
Twee mensen kwamen er langs maar ik zit nog steeds vast.
Ik doe mijn ogen dicht en luister lange tijd naar de stilte.
Na verloop van tijd voel ik me rustig worden en stroomt er een diep vertrouwen binnen.
Ik doe mijn ogen open als ik hoefgetrappel hoor.
Op de oever galoppeert een paard met daarop een vrouw.
Ze stoppen, de vrouw kijkt me aan, haar ogen komen me bekend voor.
Het voelt vertrouwd.
"Hulp nodig?" vraagt ze.
"Kan uw paard mijn bootje los trekken?"
Ze haalt een stuk stevig touw uit de zadeltas en maakt het vast aan de halster van het paard.
Het andere eind werpt ze mij toe.
"Stap nu uit je bootje en maak het touw stevig vast om dat rotsblok.
Als het paard straks gaat trekken en er beweging in het blok komt.
Duw jij dan tegen het blok."
Ik knik en steek voorzichtig een teen in het water.
Het valt me mee, het is veel minder koud dan ik had verwacht.
Ik ga aan de gang met het touw.
Als het eenmaal om het blok zit, loopt het paard een stukje.
Ik zie het rotsblok bewegen en begin met al mijn kracht te duwen.
Het lukt om het rotsblok opzij te duwen.
Ik ben verbaasd als ik zie hoeveel het opzij geschoven is, ik ben veel sterker dan ik dacht.
Nu kan ik de andere rotsblokken verleggen zodat er ruimte voor mijn bootje vrijkomt.
De vrouw kijkt me doordringend aan, een stralende glimlach om haar mond wanneer ik haar bedank.
Als ik weer in mijn bootje wil stappen, weet ik waar ik die blik van ken.
De oude man!
Zou ze familie zijn?
Als ik me omdraai om het haar te vragen, zie ik haar niet meer.
Waar zij stond staat nu de oude man.
Hij kijkt me met een liefdevolle blik aan.
"Je hoefde alleen maar te vertrouwen op een oplossing en op je kracht.
Neem deze les mee op je verdere tocht!
Laat je bootje door de stroom meevoeren.
Kom je weer een steen tegen, til 'm op en verleg 'm."
Ineens zie ik hem niet meer.
Nu ik weer met de stroom mee vaar, dringt het tot me door dat hulp zich aandient in vele gedaanten.
Gedaanten die allen van dezelfde Bron komen.
Deze ervaring leert me dat mijn vertrouwen me hulp en kracht brengt.
Het laat me zien dat ik de kracht heb om blokkades op te ruimen ook al moet ik daar een handje bij geholpen worden.
Wil jij ook hulp om je bootje vlot te trekken?
Als coach begeleid ik je in je proces.
In slechts een paar sessies kan al veel bereikt worden.
Ook via een reading door mij kun je inzichten krijgen die je helpen in je proces.
Wil je hier meer over weten neemt dan contact op via info@youve.nl of kijk op www.youve.nl voor meer informatie.
Carola van Haaften is medium, gediplomeerd Life coach en ervaringsdeskundige angstaanvallen.
Door haar levenservaring en mediamieke gave is zij in staat mensen te begeleiden in hun
zoektocht naar zichzelf en hen inzichten en tools te geven om naar hun kern en innerlijke kracht te gaan.
Over haar ervaringen met angstaanvallen schreef zij het veel gelezen blog ‘Kun je van je angst afkomen?’
Zij heeft haar eigen praktijk als medium en Life coach in Delft:
Youve Lifecoaching en Mediumschap
Youve is een samenvoeging van You en Have, dit staat voor:
JIJ HEBT alles in je om een krachtig persoon te worden.